Mucopolysacharidosen Type VII (GUSB-gen, Duitse herder)

Mucopolysaccharidosis VII is een lysosomale opslagziekte die wordt veroorzaakt door mutaties in het GUSB-gen dat codeert voor bèta-glucuronidase en verantwoordelijk is voor de afbraak van mucopolysacchariden (glycosaminoglycanen) in het lysosoom.

Symptomen

Mucopolysaccharidosis VII bij honden wordt gekenmerkt door een aantal symptomen. In de eerste levensmaand vertonen zieke honden gezichtsafwijkingen, laag aangezette oren en een brede thorax. Corneale troebelheid is duidelijk op de leeftijd van 8 weken, en disproportioneel grote hoofden zijn ook aanwezig. In de urine worden overtollige mucopolysacchariden gevonden. Tussen de tweede en vijfde maand krijgen honden problemen met opstaan, gewrichtsproblemen en aanzienlijke epifysaire dysplasie. Ze kunnen ook hartafwijkingen krijgen zoals mitralisinsufficiëntie en aorta-aneurysma.

Beheer van ziekten

Op dit moment is er nog geen definitieve genezing voor mucopolysaccharidosis VII gevonden. De behandeling van de ziekte richt zich op ondersteunende zorg en symptomatische behandeling om de pijn onder controle te houden. Gentherapie, waarbij gebruik wordt gemaakt van een retrovirale vector die bèta-glucuronidase bij de hond uitdrukt, is effectief gebleken bij het verbeteren van de ziektesymptomen. Genetische tests en fokstrategieën worden aanbevolen om overerving van de ziekte in toekomstige generaties te voorkomen.

Genetische basis

Deze ziekte erft autosomaal recessief over. Autosomaal recessief overerven betekent dat de hond, ongeacht het geslacht, twee kopieën van de mutatie of pathogene variant moet krijgen om risico te lopen op het ontwikkelen van de ziekte. Beide ouders van een hond met de ziekte moeten ten minste één kopie van de mutatie dragen. Dieren die slechts één kopie van de mutatie dragen, lopen geen verhoogd risico op het ontwikkelen van de ziekte, maar kunnen de mutatie doorgeven aan toekomstige generaties. Fokken tussen honden die drager zijn van een genetische variant die ziekte kan veroorzaken, zelfs als ze geen symptomen vertonen, wordt afgeraden.

Technisch verslag

Mucopolysaccharidosis VII wordt gekenmerkt door de ophoping van glycosaminoglycanen in lysosomen door een tekort aan bèta-glucuronidase dat gecodeerd wordt door het GUSB-gen. Bèta-glucuronidase is een zuur hydrolase dat glucuronaat-bevattende glycosaminoglycanen afbreekt. Gebrek aan of disfunctioneren van dit enzym resulteert in de ophoping van glycosaminoglycanen in lysosomen, wat leidt tot de kenmerkende symptomen van de ziekte. In een onderzoek door Ray et al. (1998) werd een mutatie geïdentificeerd die waarschijnlijk mucopolysaccharidose VII veroorzaakt in het Duitse herdersras (c.497G>A). Deze mutatie veroorzaakt een verandering van arginine naar histidine in het beta-glucuronidase eiwit, wat resulteert in een significante afname van de enzymatische activiteit, met name bij aangetaste honden. Dragere honden behouden 40% tot 60% van de enzymactiviteit van beta-glucuronidase.

De meest getroffen rassen

Duitse herder

Bibliografie

Ray J, Bouvet A, DeSanto C,et al. Cloning of the canine beta-glucuronidase cDNA, mutation identification in canine MPS VII, and retroviral vector-mediated correction of MPS VII cells. Genomics. 1998 Mar 1;48(2):248-53.

Ray J, Scarpino V, Laing C,et al. Biochemical basis of the beta-glucuronidase gene defect causing canine mucopolysaccharidosis VII. J Hered. 1999 Jan-Feb;90(1):119-23.