Wczesne postępujące ataksje móżdżkowe

Ataksja jest dziedzicznym zaburzeniem charakteryzującym się zwyrodnieniem struktur móżdżku, skutkującym postępującym brakiem koordynacji ruchowej.

Symptomy

Postępująca ataksja móżdżkowa o wczesnym początku charakteryzuje się występowaniem niespecyficznych objawów klinicznych, które zwykle pojawiają się u chorych psów około 3 miesiąca życia. Wraz z szybkim postępem choroby występuje wyraźny brak koordynacji i równowagi w ruchu, co utrudnia wykonywanie drobnych czynności motorycznych, normalny chód i utrzymanie prawidłowej postawy. Inne typowe objawy obejmują obecność mimowolnych drżeń i opóźnienie wzrostu.

Zarządzanie chorobami

Obecnie nie ma lekarstwa na wczesną postępującą ataksję móżdżkową. Leczenie choroby koncentruje się na stworzeniu bezpiecznego środowiska dla psa i zapewnieniu pomocy w poruszaniu się poprzez fizjoterapię i określone ćwiczenia poprawiające koordynację i równowagę.

Podstawy genetyczne

Choroba ta jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny. Dziedziczenie autosomalne recesywne oznacza, że pies, niezależnie od płci, musi otrzymać dwie kopie mutacji lub wariantu patogennego, aby być narażonym na ryzyko rozwoju choroby. Oboje rodzice chorego psa muszą być nosicielami co najmniej jednej kopii mutacji. Zwierzęta, które są nosicielami tylko jednej kopii mutacji, nie są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju choroby, ale mogą przekazywać mutację przyszłym pokoleniom. Nie zaleca się rozmnażania psów będących nosicielami wariantów genetycznych, które mogą powodować chorobę, nawet jeśli nie wykazują objawów.

Raport techniczny

Wczesna postępująca ataksja móżdżkowa jest szybko postępującym zaburzeniem o złym rokowaniu, które zostało powiązane z nonsensowną mutacją (c.1972T>C) w genie SEL1L. Mutacja ta wpływa na wysoce konserwatywną resztę w ewolucyjnie konserwatywnym motywie białkowym. Gen SEL1L jest odpowiedzialny za kodowanie białka, które jest częścią kompleksu białkowego odpowiedzialnego za degradację związaną z retikulum endoplazmatycznym (ERAD), kluczowy proces komórkowy usuwania nieprawidłowo sfałdowanych lub zdemontowanych polipeptydów. Opisana mutacja wpływa na funkcjonalność tego białka, a wykazano, że stres retikulum endoplazmatycznego i zmieniona degradacja białek są czynnikami przyczyniającymi się do kilku chorób neurodegeneracyjnych, w tym postępującej ataksji móżdżkowej o wczesnym początku.

Najbardziej dotknięte rasy

Ogar fiński

Bibliografia

Kyöstilä K, Cizinauskas S, Seppälä EH,et al. A SEL1L mutation links a canine progressive early-onset cerebellar ataxia to the endoplasmic reticulum-associated protein degradation (ERAD) machinery. PLoS Genet. 2012;8(6):e1002759.